Dag 19 Van Bentota naar Colombo

Vanmorgen op tijd vertrokken per Tuktuk naar Brief Garden. De recensies waren erg wisselend en dus waren we erg benieuwd wat we daar zouden aantreffen. Maar voordat we vertellen hoe het daar was, stellen we even onze 'huisbaas' voor:
Een geruisloos aanwezige man die steeds leek te weten waar we waren en wat we deden. We werden er paranoia van. Iedere keer stond hij daar ineens... Daarnaast kwam hij erg neurotisch over; alle instructies moesten juist worden opgevolgd. Het licht, de douche,  de ventilator, alles had een bepaalde volgorde. Wanneer het ontbijt was aangekondigd moesten we ook onmiddellijk komen, anders zouden de vogels het opeten. Hij waarschuwde ons nadrukkelijk voor Tuktukkers en alle andere mannen, vooral die op het strand. We moesten maar niet met ze praten of ze meenemen. Ze zouden alleen op geld uit zijn. Nou zo wijs waren we al. Vervolgens kwam hij zelf met allerlei aanbiedingen zoals de turtles, massages, boottrip naar krokodillen en vogels die wij vriendelijk maar zeer duidelijk hebben afgeslagen.
Uiteindelijk hebben we hem de Tuktuk laten regelen die ons dus naar Brief Garden bracht.
Een mooie hobbelige route met de Tuktuk over groene, heuvelachtige paden. We kwamen bij een toegangspoort en vervolgens op een soort rond parkeerplaatsje. Daar moesten we bij een hek de bel luiden waarop er een wat norsige man kwam met een bonnenboekje. Na het betalen van 2000 Roepie draaide hij met een sleutel de poort open en achter ons weer dicht. Dat gaf ons het gevoel van speciaal zijn en een sprookjesachtige omgeving omsloot ons.
Tussen al het groen ontelbare bijzondere bloemen, beelden, potten, vijvers, trappen en terrassen. We wisten niet waar we moesten kijken. Elke keer ontdekten we weer iets anders. Hier was een man aan het werk geweest met oog voor detail, natuur, kleurstellingen en kunst. De oude woning die centraal in de tuin ligt is ingericht als museum maar zou eigenlijk zo nog bewoond kunnen zijn. Aan het stijlvolle interieur is nauwelijks iets gewijzigd, hooguit iets aan toegevoegd. Na zijn dood heeft Bevis Bawa het landgoed nagelaten aan zijn personeel die zijn nalatenschap in ere houden. Opvallend was dat Bevis een man was van 2 meter lang en een levensgenieter. Het feit dat hij homoseksueel was, heeft hem nooit belet openlijk hiervoor uit te komen. De man die ons rondleidde heeft voor hem gewerkt en beaamde dat dit in die tijd nog echt een taboe was. De kunstcollectie getuigt van veel erotiek en mannenliefde. Ook van zijn levenslust. Buiten had Bevis een douche geinstalleerd met daar tegenover een grote spiegel. Zo kon hij zichzelf douchend aanschouwen.
Triest is om te horen dat hij de laatste 10 jaren van zijn leven blind was en niet meer kon genieten van de schoonheid die hij om zichzelf heen gecreëerd had. Wat een bijzonder mens! Terug in de Tuktuk hebben we nog lang nagenoten van dit bezoek.
Terug bij ons onderkomen hebben we de Tuktukker betaald en zagen wij nog net hoe onze 'huisbaas' zijn provisie in zijn broekzak stopte... zover voor betrouwbaarheide.

De busreis naar Colombo verliep zwaar. In alle opzichten. Gassend,  remmend en luid toeterend reed deze veel te volle bus door de toenemende chaos van de drukker wordende wegen. Als haringen in een tonnetje hoopten we maar dat we Colombo snel zouden bereiken. Aangekomen in Colombo een niet echt rustiger ritje met een Tuktuk naar ons laatste onderkomen van deze indrukwekkende reis.
Over het hotel kunnen we kort en duidelijk zijn: vies, kaal, koud water, slechte Wifi, slecht werkende stopcontacten om over het uitzicht maar te zwijgen... als het tenminste lukt om door de vieze ruiten heen te kijken. De lift werkt niet naar en vanaf de eerste verdieping. Dus eerst de brandtrap naar de tweede, en dan tot de zesde met de lift. Ach ja... we kunnen wel wat hebben.

We zijn nog even Colombo ingelopen waar we overprikkeld raakten door zoveel herrie, chaos, gehaaste mensen, idioot verkeer. We missen de glimlachende gezichten en de hartelijkheid van het binnenland nu al.
Een kijkje genomen bij het oude Dutch Hospital waar, naar men zei, leuke winkeltjes gevestigd zouden zijn. Dat bleken er welgeteld 2 te zijn. Wel veel eetgelegenheden en wellness-gedoe. Wel een mooi pand!
Lekker gegeten in een Indisch restaurantje. Daarna weer door de drukte onze weg wonderwel in een keer teruggevonden naar het hotel.
Na een koude douche wensen we jullie allemaal een heel fijne pakjesavond. Wij hebben ons cadeautje al uitgepakt. Onze slippers zaten vol met 3 weken verwondering.