Dag 21. De terugreis
Door: Hil en El
Blijf op de hoogte en volg Hildegard +Elly
07 December 2018 | Nederland, Amsterdam
Wij noemen deze toegift:
GESTRAND IN MOSKOU???
Vanmorgen vroeg opgestaan voor de taxi vanuit het hotel, die ons om 7.00 uur naar het vliegveld zou brengen. Wij komen bepakt beneden en zien verbaasde gezichten... You have paid yet?? Also breakfast paid?? Taxi now?? No no no...
Yes yes yes! Wij hebben alles betaald en willen nu weg zoals afgesproken! En: nee, we gaan daar niet extra Roepies voor betalen! En: nee, we hadden geen taxi besproken voor 7 uur vanavond!
Afijn om 07.10 uur reden we met de taxi naar het vliegveld in Colombo. Daar ingecheckt en ons verbaasd over de beperkte veiligheidsmaatregelen vergeleken met Nederland. Het vliegtuig vertrok met zo'n 3 kwartier vertraging maar ach... Komt goed. We gaan naar huis en dat is ook weer prima.
Een lange maar goede vlucht naar Moskou. Drie films gekeken en twee keer een warme hap gekregen. Prima voor elkaar! In gedachten zijn we allebei al weer thuis bij onze meiden. "Wat ga jij morgen doen...?" We komen tot een samenvatting van bruine boterham geitenkaas tot uitslapen en nagenieten. Niet teveel verplichtingen. Lekker tuttebellen.
Moskou komt in zicht en de laatste mijlen worden plotseling méér zo zien we. We vliegen twee rondjes over Moskou vóórdat we uiteindelijk dan toch gaan landen. Wanneer de landingsbaan zichtbaar wordt zien we ook een flink pak sneeuw liggen. Een klimaatshock voor ons; het is hier echt winter. -4°C! Scheelt zo'n 29°C met Sri Lanka!
We gaan van boord en moeten opnieuw inchecken. Onhandig maar ach... we doen het er mee!
Even relaxen met een kop thee. Oh ja en naar de wc! Even nog wat taxfree kopen. Och... Een geweigerde creditcard. Volgende winkel dan maar en dan rustig richting boarding gate.
Komen we daar... zijn we te laat!!!! Wij hadden de piepkleine lettertjes niet gelezen. Het vliegtuig stond er nog gewoon maar we mochten er onder geen enkele voorwaarde nog in.
Daar stonden we dan... Het enige dat we kregen was een erg nijdige reactie van een medewerkster. Uiteindelijk liep er een ander met ons mee die ons naar de oplossing zou loodsen. Dat was niet alsnog het binnenwegje naar het vliegtuig zoals we begrepen hadden maar de balie voor gestrande reizigers. Stress, paniek, zweet, gemopper; we hebben het allemaal om ons heen ervaren. Het 'pittige ding' zeg maar, dat ons te woord stond was buitengewoon onvriendelijk en onduidelijk. In eerst instantie gaf ze aan dat wij maar in Moskou moesten overnachten. Morgen was er wel weer een vlucht. Dat was slecht nieuws! Toen we haar duidelijk hadden gemaakt dat we vanuit Sri Lanka kwamen, mompelde ze iets over 'speciaal geval' en dat we maar even moesten wachten. Nou, dat wachten duurt dan lang. Zoooo lang, dat wij het gevoel kregen vergeten te zijn. Toen kwam uiteindelijk het verlossende woord: ons vliegtuig was niet vertrokken omdat er iets mis mee was. De passagiers die wel op tijd waren geweest, moesten er allemaal weer uit. Wij waren wel blij met deze vertraging. We mochten mee in het vliegtuig dat later zou vertrekken. Later werd echter wel veeel later! Maar dan voor iedereen en dat schept een band. Een pleister op de wonde. Een schrale troost.
Nu ik dit schrijf staan we nog steeds te wachten op de startbaan. Links en rechts van ons een flink pak sneeuw. We zijn nu zo'n 17 uur onderweg. We zijn moe. We moeten nog 3 uur vliegen. We hopen dat het vliegtuig opstijgt vóórdat we zijn ingesneeuwd. En we proberen nog maar even niet te denken aan de geruchten dat op Schiphol momenteel vluchten worden geannuleerd vanwege de harde wind.
Een fijne kerst alvast voor iedereen. XXX
GESTRAND IN MOSKOU???
Vanmorgen vroeg opgestaan voor de taxi vanuit het hotel, die ons om 7.00 uur naar het vliegveld zou brengen. Wij komen bepakt beneden en zien verbaasde gezichten... You have paid yet?? Also breakfast paid?? Taxi now?? No no no...
Yes yes yes! Wij hebben alles betaald en willen nu weg zoals afgesproken! En: nee, we gaan daar niet extra Roepies voor betalen! En: nee, we hadden geen taxi besproken voor 7 uur vanavond!
Afijn om 07.10 uur reden we met de taxi naar het vliegveld in Colombo. Daar ingecheckt en ons verbaasd over de beperkte veiligheidsmaatregelen vergeleken met Nederland. Het vliegtuig vertrok met zo'n 3 kwartier vertraging maar ach... Komt goed. We gaan naar huis en dat is ook weer prima.
Een lange maar goede vlucht naar Moskou. Drie films gekeken en twee keer een warme hap gekregen. Prima voor elkaar! In gedachten zijn we allebei al weer thuis bij onze meiden. "Wat ga jij morgen doen...?" We komen tot een samenvatting van bruine boterham geitenkaas tot uitslapen en nagenieten. Niet teveel verplichtingen. Lekker tuttebellen.
Moskou komt in zicht en de laatste mijlen worden plotseling méér zo zien we. We vliegen twee rondjes over Moskou vóórdat we uiteindelijk dan toch gaan landen. Wanneer de landingsbaan zichtbaar wordt zien we ook een flink pak sneeuw liggen. Een klimaatshock voor ons; het is hier echt winter. -4°C! Scheelt zo'n 29°C met Sri Lanka!
We gaan van boord en moeten opnieuw inchecken. Onhandig maar ach... we doen het er mee!
Even relaxen met een kop thee. Oh ja en naar de wc! Even nog wat taxfree kopen. Och... Een geweigerde creditcard. Volgende winkel dan maar en dan rustig richting boarding gate.
Komen we daar... zijn we te laat!!!! Wij hadden de piepkleine lettertjes niet gelezen. Het vliegtuig stond er nog gewoon maar we mochten er onder geen enkele voorwaarde nog in.
Daar stonden we dan... Het enige dat we kregen was een erg nijdige reactie van een medewerkster. Uiteindelijk liep er een ander met ons mee die ons naar de oplossing zou loodsen. Dat was niet alsnog het binnenwegje naar het vliegtuig zoals we begrepen hadden maar de balie voor gestrande reizigers. Stress, paniek, zweet, gemopper; we hebben het allemaal om ons heen ervaren. Het 'pittige ding' zeg maar, dat ons te woord stond was buitengewoon onvriendelijk en onduidelijk. In eerst instantie gaf ze aan dat wij maar in Moskou moesten overnachten. Morgen was er wel weer een vlucht. Dat was slecht nieuws! Toen we haar duidelijk hadden gemaakt dat we vanuit Sri Lanka kwamen, mompelde ze iets over 'speciaal geval' en dat we maar even moesten wachten. Nou, dat wachten duurt dan lang. Zoooo lang, dat wij het gevoel kregen vergeten te zijn. Toen kwam uiteindelijk het verlossende woord: ons vliegtuig was niet vertrokken omdat er iets mis mee was. De passagiers die wel op tijd waren geweest, moesten er allemaal weer uit. Wij waren wel blij met deze vertraging. We mochten mee in het vliegtuig dat later zou vertrekken. Later werd echter wel veeel later! Maar dan voor iedereen en dat schept een band. Een pleister op de wonde. Een schrale troost.
Nu ik dit schrijf staan we nog steeds te wachten op de startbaan. Links en rechts van ons een flink pak sneeuw. We zijn nu zo'n 17 uur onderweg. We zijn moe. We moeten nog 3 uur vliegen. We hopen dat het vliegtuig opstijgt vóórdat we zijn ingesneeuwd. En we proberen nog maar even niet te denken aan de geruchten dat op Schiphol momenteel vluchten worden geannuleerd vanwege de harde wind.
Een fijne kerst alvast voor iedereen. XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
